Week 43-2013

21-10

Naar Sao Miguel (Azoren).

Ik slaap bij Agnes omdat we al om 2.00 uur 's nachts op moeten staan want om 6.15 uur gaat het vliegtuig. We vliegen met een overstap in Lissabon, waar we vier uur tijd hebben om de volgende gate te vinden. Op het vliegveld van Ponta Delgada worden we keurig afgehaald door iemand van het reisburo. Hij brengt ons naar het eerste hotel wat een heel huisje blijkt te zijn. Omdat het hier twee uur vroeger is hebben we nog tijd om een stukje te gaan lopen en wat van het dorpje Capelas te zien. De kustlijn is grillig er er staat veel wind. Daar frissen we een beetje van op want de dag was natuurlijk al vroeg begonnen voor ons.

De mannen vissen vanaf de hoge rotsen.

22-10

Vanochtend als we opstaan regent het. En niet zo zachtjes ook. We gaan eerst maar eens heerlijk ontbijten. Omdat we vandaag 'maar' een route hebben van 20 km besluiten we de bui even af te wachten. Om 11.00 uur is het zo'n beetje droog (denken we) en gaan we op pad. Toch maar een regenpak aan en gaan met die banaan. Je moet je plannen tenslotte door het weer niet in de war laten brengen. De routebeschrijving is in het Engels. We kunnen het wel lezen maar toch is hij niet overal even duidelijk. Soms moeten we een stukje terug en opnieuw beginnen. Maakt niet uit, wat is tenslotte 20 km nietwaar? We krijgen wel een hele zware klim te verduren en moeten een stukje lopen, maar we komen boven! Dan zegt de beschrijving dat we bij een geel gebouw af moeten slaan. Nou met de beste wil van de wereld vinden wij geen geel gebouw en voor ons gevoel hebben we echt al een heel eind gefietst. Als we een stel werkmannen tegenkomen vragen we de weg naar Capelas om zo terug naar het huisje te fietsen. Uiteindelijk dus wel veel meer gefietst als de 20 km van de route. 's-Avonds eten we heerlijk in het hotel.

Veel boeren bedrijvigheid hier op het eiland, vooral heel veel (Nederlandse) melkkoeien.

En die moeten soms van de ene wei naar de andere via de weg.

23-10

Na het ontbijt vertrekken we gelijk want vandaag hebben we volgens de reispapieren de pittigste route voor de boeg. Maar wel een mooie naar het grootste kratermeer. Eigenlijk is er wat vreemds aan de hand voor ons gevoel, maar ja vrouwen en kaartlezen hè? Volgens mij moeten we de zee aan de rechterkant hebben maar dat klopt niet met de beschrijving en de plaatsnamen die worden genoemd... Maar eens vragen over die plaatsnamen... Nee we moeten volgens die plaatsnamen toch echt de andere kant op als we het aan iemand vragen. Ook de tweede persoon wijst ons de andere kant op. Nou dan zal het wel. We gaan op pad. Als we een hele lange klim hebben gehad komen we bij een uitzichtspunt. Ik lees de route eens een beetje vooruit... en ja hoor het gevoel wat ik al gelijk had blijkt te kloppen, we gaan de verkeerde kant uit! Wat is er nu fout gegaan? Ik zal het zeggen: we hebben de verkeerde bladzijde uit het routeboek!! Deze route moeten we morgen doen want die gaat naar ons volgende hotel! O, o wat een giller! We gaan het ook niet meer redden om alsnog de goede route te doen. Erg jammer wat de route van vandaag gaat naar het grootste kratermeer, gaan we dat nu nog wel een keer zien? We besluiten om te draaien en dezelfde weg terug te fietsen. Op de terug weg maken we af en toe een afbuiging richting de zee en ondertussen besluiten we dat we een dag een auto zullen huren om alsnog naar het grootste kratermeer te gaan.

 

Er wordt hier een haven gemaakt en dat trekt nogal wat bekijks van de plaatselijke bevolking.

Panorama ergens onderweg. Alles is hier een beetje 'rond': de bergen, het landschap etc.

Het is een hele afdaling/klim om op die rotsen te vissen voor de mannen.

En de golven vliegen bij de visers om de oren, ze houden het zeker niet droog.

De kust is steil in grillig.

Ons huisje bij het eerste verblijf.

En het bijbehorende uitzicht.

24-10

Vandaag moeten we dus de route fietsen die we gisteren al voor een gedeelte gedaan hebben. Dus het eerste stuk gaat snel, we weten de weg en de foto's zijn gisteren al gemaakt. Bij het uitzichtspunt Santa Iria gaan we verder waar we gisteren zo'n beetje zijn gebleven. Kort daarna komen we bij de theepantages/theefabriek waar we een kijkje nemen en thee drinken. Een eindje verder fietsen we even een onverhard weggetje in om de theeplantages wat beter te fotograferen. Als we weer verder willen fietsen blijkt Agnes een lekke band te hebben. Gelukkig de voorband die is makkelijker te plakken dan een achterband. Nou ja plakken doen ze hier niet aan, we hebben een reserve binnenband mee gekregen. Petje af voor Agnes die dat klusje even klaart! De weg gaat verder met ups en downs. Vlak voor Furnas fietsen we nog een keer flink omhoog naar een uitzichtpunt. Dat is de moeite zeker waard, we hebben uitzicht over het dorp en over kratermeer 'Lagoa das Furnas'. In het dorp vinden we al snel ons hotel, superchique!! Hele dikke matrassen, deftige badkamer met marmer en zo'n soort regendouche en niet te vergeten van die dikke handdoeken en badjassen. Buiten is er een enorm zwembad met een temperatuur van 39 graden! Het is van dat bruine natuurwater, heel apart. Dat gaan we zeker nog een keer proberen maar nu regent het even heel hard en gaan we wat drinken en daarna eten in het restaurant. Het is er eigenlijk veel te chique voor ons en van al die buigende obers krijgen we de zenuwen/cq slappe lach. Zo erg dat wanneer de ober Agnes de wijn laat voorproeven ze het zo interessant wil doen (net of ze er verstand van heeft...) dat ze bijna de boel over hem heen spuugt.

Onderweg maken we een panorama foto. Je kunt met een panorama foto vaak goed zien hoe sterk het weer hier kan wisselen en de luchten bij iedere blik weer anders kunnen zijn.

Santa Iria.

Bij de theepantage / theefabriek

De zooi weer in de tassen en weer verder!

 

Lagoa das Furnas.

Panorama van het meer en het dorp.

25-10

Vandaag maar een korte fietsroute. Voornamelijk om het meer. Bij het meer zien we ook de eerste warmwaterbronnen. Het borrelt, sist en stoomt er voortdurend op los. Een bjzonder verschijnsel. Na het rondje meer zoeken we in het dorp iets op om wat te eten en te drinken. Daarna lopen we een rondje door het dorp en vragen bij de vvv wat meer informatie. We halen de fiets weer en fietsen nog een stukje verder en komen bij weer andere bronnen. Via een omweggetje terug naar het hotel en daar gaan we het bruine zwembad eens uitproberen. Heerlijk warm, wel raar zo'n kleur en je wordt er ook bruinig van, daarna moet je wel goed douchen. Ook het binnenbad proberen we uit maar na dat warme buitenbad is dat wel een heel stuk kouder. We eten een beetje vroeg in het dorp want om nou nog een keer die ober zo van slag te brengen met een wijnproeverij kunnen we de beste man niet aandoen. Daarna nog even naar het meer voor het blauwe uurtje. We kunnen niet heel lang blijven want de weg is niet of slecht verlicht en ons fietslicht doet het ook niet, dus min of meer voor het echte blauwe uur en voor de duisternis weer terug naar het hotel gefietst.

De grond is gewoon heet, je moet niet lang op één plek blijven staan.

Ook nog bronnen aan de andere kant van het dorp Furnas.

Het zwembad van 39 graden bij het hotel. (Maak jij een foto van mij dan maak ik er eentje van jou).

Binnenbad.

Het net niet blauwe uurtje...

26-10

We zijn een beetje in de war met de fietsroutes . Gisteren hadden we er eigenlijk twee uit het boek 'moeten' doen. Dus vandaag doen we er die tweede van gisteren gewoon bij, zijn toch niet zoveel kilometers. Maar kilometers zeggen hier niet zoveel, soms moeten je pittige klimmen doen en lijkt het alsof je ik weet niet hoeveel doet terwijl je in feite maar weinig afstand af legt. Als eerste gaan we naar het vissersplaatsje Ribeira Quente dan weer via Furnas terug en dan naar Povoacao, een rechtstreekse weg is er niet vanwege een berg. En het is een pittige berg kan ik je vertellen. In het eerste plaatsje krijgen we in het haventje waar de vissers aan het werk zijn toch een soort van bewonderde blik van de heren. Je ziet ze denken als wij daar met de fiets aankomen... (ze nemen nog net hun pet niet af). Om bij het tweede plaatsje van vandaag te komen moeten we dus eerst een klim omhoog, gevolgd door een ellenlange afdaling met vele haarspeldbochten. Dat lijkt leuk maar is vast niet grappig als we straks weer terug moeten fietsen. We eten hier een kop soep en beginnen na een korte stop maar weer aan de weg terug want die zal wel enkele uren in beslag gaan nemen denken we, gezien de afdaling op de heen weg. Ik moet zeggen dat het nog mee viel. We bereiken Furnas weer en gaan lekker douchen in die geweldige douche van het hotel. We eten in het dorp, bestellen nu een halve portie want wat we hier gisteren kregen voorgeschoteld kon je met geen stok overheen springen. In het hotel uitbuiken en lekker lezen.

Aan het einde van het dorpje is een klein stukje strand.

Mooie bushokjes hier.

Het reisverslag gaat verder in: week 44-2013